Inhoud
- Inzicht in geadverteerde vs. werkelijke schijfopslagcapaciteiten
- Bits, bytes en voorvoegsels
- Geadverteerd versus werkelijk
- Geformatteerd versus ongeformatteerd
- Lees de specificaties
Inzicht in geadverteerde vs. werkelijke schijfopslagcapaciteiten
Op een gegeven moment zijn de meeste gebruikers een situatie tegengekomen waarin de capaciteit van een station of schijf niet zo groot is als geadverteerd. In dit artikel wordt onderzocht hoe fabrikanten de capaciteit van opslagapparaten zoals harde schijven, solid-state drives, dvd's en Blu-ray-schijven beoordelen in vergelijking met hun werkelijke grootte en waarom harde schijven kleiner zijn dan geadverteerd.
Bits, bytes en voorvoegsels
Alle computergegevens worden opgeslagen in een binair formaat als een een of nul. Acht van deze bits vormen samen het meest genoemde item in de computer, de byte. De verschillende hoeveelheden opslagcapaciteit worden gedefinieerd door een voorvoegsel dat een specifiek bedrag vertegenwoordigt, vergelijkbaar met de metrische voorvoegsels. Aangezien alle computers zijn gebaseerd op binaire wiskunde, vertegenwoordigen deze voorvoegsels bedragen van basis 2. Elk niveau is een verhoging van 2 tot de 10e macht of 1024. De algemene voorvoegsels zijn als volgt:
- Kilobyte (KB) = 1024 bytes
- Megabyte (MB) = 1.024 kilobytes of 1.048.576 bytes
- Gigabyte (GB) = 1.024 megabytes of 1.073.741.824 bytes
- Terabyte (TB) = 1.024 gigabytes of 1.099.511.627.776 bytes
Deze informatie is van vitaal belang, want wanneer een computerbesturingssysteem of programma de beschikbare ruimte op een schijf rapporteert, zal het het totale aantal beschikbare bytes rapporteren of ernaar verwijzen met een van de prefixen. Dus een besturingssysteem dat een totale ruimte van 70,4 GB aangeeft, heeft eigenlijk ongeveer 75.591.424.409 bytes opslagruimte.
Geadverteerd versus werkelijk
Aangezien consumenten niet denken in wiskunde met grondtal 2, hebben fabrikanten besloten om de meeste schijfcapaciteiten te beoordelen op basis van de standaard grondtal 10 cijfers die we allemaal kennen. Daarom is één gigabyte gelijk aan één miljard bytes, terwijl één terabyte gelijk is aan één biljoen bytes. Deze benadering was niet echt een probleem toen we de kilobyte gebruikten. Toch verhoogt elk niveau van verhoging van het voorvoegsel ook de totale discrepantie van de werkelijke ruimte in vergelijking met de geadverteerde ruimte.
Hier is een snelle referentie om te laten zien hoeveel de werkelijke waarden verschillen in vergelijking met de geadverteerde waarde voor elke gemeenschappelijke referentiewaarde:
- Megabyte-verschil = 48.576 bytes
- Gigabyte-verschil = 73.741.824 bytes
- Terabyte-verschil = 99.511.627.776 bytes
Op basis hiervan rapporteert het voor elke gigabyte die een stationsfabrikant beweert, de hoeveelheid schijfruimte met 73.741.824 bytes of ongeveer 70,3 MB schijfruimte. Dus als een fabrikant een 80 GB (80 miljard bytes) harde schijf adverteert, is de werkelijke schijfruimte ongeveer 74,5 GB aan ruimte, ongeveer 7 procent minder dan geadverteerd.
Dit geldt niet voor alle schijven en opslagmedia op de markt. Dit is waar consumenten voorzichtig moeten zijn. De meeste harde schijven worden gerapporteerd op basis van de geadverteerde waarden, waarbij een gigabyte één miljard bytes is. Aan de andere kant is de meeste opslag van flashmedia gebaseerd op werkelijke geheugenhoeveelheden. Een geheugenkaart van 512 MB heeft dus precies 512 MB aan gegevenscapaciteit. Ook de industrie verandert hierin. Een SSD kan bijvoorbeeld worden vermeld als een 256 GB-model, maar heeft slechts 240 GB aan ruimte. SSD-makers hebben extra ruimte gereserveerd voor dode cellen en binair versus decimaal verschil.
Geformatteerd versus ongeformatteerd
Om elk type opslagapparaat functioneel te laten zijn, moet er een methode zijn voor de computer om te weten welke bits die erop zijn opgeslagen betrekking hebben op de specifieke bestanden. Hier komt het formatteren van een schijf binnen. De typen schijfindelingen kunnen variëren, afhankelijk van de computer, maar enkele van de meest voorkomende zijn FAT16, FAT32 en NTFS. In elk opmaakschema wordt een deel van de opslagruimte toegewezen om de gegevens op de schijf te catalogiseren. Hierdoor kan de computer of een ander apparaat de gegevens correct lezen en naar de schijf schrijven.
Wanneer een schijf is geformatteerd, is de functionele opslagruimte van de schijf minder dan de niet-geformatteerde capaciteit. De hoeveelheid waarmee formattering ruimte vermindert, hangt af van het type opmaak dat wordt gebruikt en de hoeveelheid en grootte van de verschillende bestanden op het systeem. Omdat het varieert, kunnen fabrikanten de opgemaakte capaciteit niet vermelden. Dit probleem treedt vaker op bij opslag van flashmedia dan bij harde schijven met een grotere capaciteit.
Lees de specificaties
Het is essentieel wanneer u een computer, harde schijf of zelfs flash-geheugen koopt om te weten hoe u de specificaties goed leest. Doorgaans hebben fabrikanten een voetnoot in de apparaatspecificaties om te laten zien hoe deze wordt beoordeeld. Deze informatie kan de consument helpen een betere beslissing te nemen.
