Inhoud
- Deze 50 jaar oude missie veroorzaakte onze liefdesaffaire met technologie
- In de controlekamer
- VR Moonshot
- In afwachting
- Terug naar de maan
Deze 50 jaar oude missie veroorzaakte onze liefdesaffaire met technologie
Bijgewerkt 15 januari 2020 10:51 EST
Toen we de grote kamer binnenkwamen, zagen we een vertrouwd paneel met schermen en analoge bedieningselementen. Bijna tien jaar geleden hadden we het voorrecht om het Kennedy Space Center in Florida te bezoeken en door de kamer te lopen waar we, in wezen bevroren in de tijd, de originele Apollo Mission Control konden zien. Deze nieuwe, kleine opstelling op de tweede verdieping van een hoogbouw in Manhattan was een knotsgekke recreatie, tot en met de techneuten met korte mouwen en witte overhemden die, met nep-sigaretten in hun mond geklemd, kalm spraken, maar dringend via een zeer grote microfoon naar Astronauts Buzz Aldrin, Neil Armstrong en Michael Collins op het Apollo 11-ruimtevaartuig.
In de controlekamer
We dachten dat we gewoon zouden kunnen staan kijken hoe ze het moment herscheppen waarop de maanmodule op het oppervlak van de maan landde en Neil Armstrong riep: "De adelaar is geland." In plaats daarvan wendden ze zich af van de reeks schermen, lichten en schakelaars en vroegen onmiddellijk om onze naam, acterend (het waren acteurs, dus dit was logisch) alsof we de ingenieurs waren. Al snel droegen we een headset en herhaalden we eenvoudige commando's voor de bemanning. Teleurstellend was dat er geen echte Apollo 11-crewgeluiden door de headset of het paneel kwamen.
Er waren andere activeringen en foto-ops in de kamer, waaronder een met een Amerikaanse vlag geplant in grijze, piepschuim maanstenen. Als je wilt, kun je goedkope astronautenhelmen aantrekken en op de foto stappen.
Het bedienend personeel was allemaal gekleed in een verscheidenheid aan kostuums uit de jaren 60, variërend van huisvrouw tot hippie. Je kunt meedoen met het plezier door oogmake-up uit de jaren 60 te krijgen. we hebben ons afgemeld. Er waren ook borrelende moondrinks en belachelijk oversized tv-diners die slechts iets beter smaakten dan de originelen (er was ook veel 2019-eten, inclusief schuifregelaars en sushi).
In een hoek zat een zorgvuldig nagebouwde woonkamer uit de jaren 60. We navigeerden achter de salontafel en zaten op de bank naast een man van middelbare leeftijd die duidelijk gekleed was voor de periode. Hij stelde zich voor als Todd, een acteur die een vader uit de jaren zestig speelde. Ook hij had een nep-sigaret en een asbak vol gebruikte peuken. Naast ons stond een oude zwart-wit tv die, met zijn 8-inch scherm en diepe chassis, er meer uitzag alsof hij uit de vroege jaren vijftig kwam en niet uit 1969. Beelden van de oorspronkelijke landingsuitzending werden in een lus afgespeeld. Voor ons stond een salontafel, die ons deed denken aan hoe onze ouders de vijfjarige ons ronden rond onze salontafel, zodat we wakker bleven om 'de eerste man op de maan te zien lopen'.
VR Moonshot
Terwijl de meeste aanwezigen in de rij stonden voor snacks, drankjes en foto-ops, gingen we naar een stand van 12,9-inch iPad Pro's, die allemaal het Smithsonian Channel runnen Apollo's Moon Shot AR app. De gratis app (beschikbaar op 24 juni) behandelt de Apollo 11-missie in detail, maar bevat ook een aantal adembenemende augmented reality-ervaringen.
Een Smithsonian channel exec gaf me een kort overzicht, tikte op een knop en gaf ons een tablet. We hielden het boven de betonnen vloer van het gebied terwijl het AR-systeem werkte om een plat oppervlak te detecteren. Met een andere tik plaatsten we virtueel een realistisch ogende 3D-recreatie van de Saturn 5-raket die Apollo 11 de ruimte in lanceerde. We tikken opnieuw en keken toen hoe de raket ontstak en vervolgens in het midden van de kamer opstak (niemand leek het op te merken). De geluiden, opgetild bij de daadwerkelijke lancering van de missie, waren onmogelijk te horen boven het geroezemoes van de overvolle kamer.
In een andere ervaring opende de app een AR-portaal in het midden van de kamer naar de Apollo 11 Maanmodule ("de Adelaar") op de Maanzee van Rust. Terwijl we naar voren liepen met de tablet - proberend niet tegen de echte mensen voor ons aan te lopen - werd de opening groter totdat we er uiteindelijk doorheen liepen en op de maan waren.
Later liet iemand ons zien hoe we een heel Apollo 11 ruimtepak op de grond konden plaatsen en er omheen konden lopen. Ten slotte hebben we de app gebruikt om virtueel een Apollo 11-helm te dragen. We zagen er belachelijk uit.
In afwachting
Hoe meer we rondliepen, hoe meer we ons realiseerden dat de kamer vol was met ruimtenerds en meer dan een paar ruimtehelden. Er was Space Shuttle Astronaut (nu met pensioen) en auteur, Mike Massimino, die vertelde hoe hij opgroeide om de Apollo 11-astronauten te verheerlijken. Conservator en auteur van het Smithsonian National Air and Space Museum, Dr. Teasel Muir-Harmony, die schreef Apollo to the Moon: A History in Fifty Objects en dient als een documentair interview, het onderwerp sprak kort, waarbij hij opmerkte hoe de collectie artefacten van het museum te zien is “hoe deze ongelooflijke mensen precies van de aarde naar de maan kwamen, een uitdaging die onmogelijk leek, door de dingen die ze deden om het te doen. ”
In een andere hoek vonden we de twee volwassen zonen van Neil Armstrong, Mark en Rick, omringd door bewonderaars die hoopten op een geschiedenis-aangrenzende foto.
We benaderden Mark Armstrong, die een opvallende gelijkenis vertoont met zijn overleden vader, en vertelde hoe we getuige waren van de landing. Hij luisterde naar wat we ons voorstellen is de miljoenste persoonlijke geschiedenis van Apollo 11 die hij in zijn leven heeft gehoord en vervolgens genadig poseerde voor een foto.
Terug naar de maan
We liepen zowel nostalgisch als wat opgewondener de toekomst uit. De VS gaan ergens in het volgende decennium terug naar de maan. Wat we leren en ontdekken op het maanoppervlak en, misschien, Mars, zou een nieuw ruimtetijdperk kunnen ontketenen, een die nieuwe producten, ideeën inspireert en, misschien, als we nadenken over technologie, een nieuw gevoel van hoop en belofte.
