Een korte geschiedenis van malware

Inhoud

• Schadelijke software bestaat al zo lang als computers
• Malware in de jaren tachtig en negentig
• Malware in de 21e eeuw
• Malware sinds 2010

Schadelijke software bestaat al zo lang als computers

Een kwaadaardig software (malware) programma is een applicatie waarvan de ontwikkelaar of afzender kwaadaardige bedoelingen heeft. Hoewel de meeste programma's en bestanden die u installeert of downloadt volledig onschadelijk zijn, zijn sommige ontworpen om verborgen agenda's te bevorderen, zoals het vernietigen van uw bestanden, het stelen van uw informatie of het ontvangen van een betaling.

Oplichters gebruiken al lange tijd verschillende methoden om malware op zoveel mogelijk computers te krijgen. Het eerste computervirus, Elk Cloner genaamd, werd in 1982 op een Mac ontdekt. ​​In 1986 werd de eerste pc-malware, bekend als Brain, uitgebracht.

Malware in de jaren tachtig en negentig

Eind jaren tachtig waren de meest kwaadaardige programma's de eenvoudige opstartsector en de bestandsinfectoren die via een floppydisk werden verspreid. Terwijl de acceptatie en uitbreiding van computernetwerken doorging in de eerste helft van de jaren negentig, werd de verspreiding van malware eenvoudiger, waardoor het volume toenam.

Naarmate de technologieën gestandaardiseerd werden, verspreidden zich bepaalde soorten malware. Macrovirussen (waarmee malware via e-mailbijlage kan worden verspreid) die Microsoft Office-producten misbruikten, kregen een grotere distributie door de toegenomen acceptatie van e-mail. Halverwege de jaren negentig werden bedrijven steeds meer getroffen, grotendeels als gevolg van macrovirussen, wat betekent dat de verspreiding ervan netwerkgedreven was geworden.

De distributie werd verder versneld door een toename van internetgebruik en de acceptatie van Web 2.0-technologieën, wat een gunstiger malware-omgeving bevorderde. Tegen het einde van de jaren negentig begonnen virussen thuisgebruikers te treffen, en de verspreiding van e-mail nam toe. Hieronder vindt u een voorbeeld van enkele specifieke virussen die in deze periode zijn uitgebracht:

• Hersenen was het eerste 'stealth'-virus, d.w.z. een virus dat het bestaan ​​ervan verborgen hield.
• Jeruzalem was een DOS-virus dat in 1987 werd ontdekt.
• De Morris-worm, uitgebracht in 1988, was de eerste die via internet werd verspreid.
• Michelangelo, ontdekt in 1991, is ontworpen om op DOS gebaseerde systemen te infecteren.
• CIH was een Microsoft Windows 9x-virus dat in 1998 werd uitgebracht.
• Melissa was een macrovirus dat in 1999 werd ontdekt.

Malware in de 21e eeuw

Een toename van het gebruik van exploitkits (programma's die door cybercriminelen worden gebruikt om systeemkwetsbaarheden te misbruiken) leidde tot een explosie van online geleverde malware in de jaren 2000. Geautomatiseerde SQL-injectie (een techniek die wordt gebruikt om gegevensgestuurde applicaties aan te vallen) en andere vormen van massale websites brengen de distributiecapaciteit in 2007 in gevaar. Sindsdien is het aantal malware-aanvallen exponentieel gegroeid, verdubbeld of meer per jaar.

Aan het begin van het nieuwe millennium haalden internet- en e-mailwormen de krantenkoppen over de hele wereld:

• IK HOU VAN JE in 2000 tientallen miljoenen Windows-computers hebben aangevallen.
• De Anna Kournikova e-mailworm, gelanceerd in 2001, veroorzaakte problemen bij e-mailservers over de hele wereld.
• Sircam, dat in 2001 actief was, verspreidde zich via e-mail op Windows-systemen.
• De Code rood worm verspreidde zich in 2001 door te profiteren van een kwetsbaarheid voor bufferoverloop.
• Nimda, die ook in 2001 verscheen, had gevolgen voor computers met verschillende versies van Windows.

Gedurende 2002 en 2003 werden internetgebruikers geplaagd door uit de hand gelopen pop-ups en andere Javascript-bommen. Rond deze tijd begonnen sociaal ontwikkelde wormen en spam-proxy's te verschijnen. Phishing en andere creditcardzwendel namen in deze periode ook een vlucht, samen met opmerkelijke internetwormen zoals Blaster en Slammer. Slammer, uitgebracht in 2003, veroorzaakte een denial of service (DoS) op sommige internethosts en vertraagde het internetverkeer. Hieronder staan ​​enkele andere opmerkelijke malware-incidenten uit deze tijd:

• 2004: Er brak een e-mailwormoorlog uit tussen de auteurs van MyDoom, Bagle en Netsky. Ironisch genoeg leidde deze vete tot verbeterde e-mailscans en hogere acceptatiegraden van e-mailfiltering, waardoor uiteindelijk massaal verspreide e-mailwormen bijna werden geëlimineerd.
• 2005: De ontdekking en bekendmaking van de inmiddels beruchte Sony-rootkit leidde tot de opname van rootkits in de meeste moderne malware.
• 2006: Verschillende financiële zwendel, Nigeriaanse 419-zwendel, phishing en loterijzwendel kwamen op dit moment veel voor. Hoewel ze niet rechtstreeks verband houden met malware, zetten dergelijke oplichting de door winst gedreven criminele activiteiten voort die door internet mogelijk werden gemaakt.
• 2007: Website-compromissen escaleerden grotendeels als gevolg van de ontdekking en openbaarmaking van MPack, een crimeware-kit die wordt gebruikt om online exploits te leveren. Compromissen omvatten de Miami Dolphins Stadium-site, Tom's Hardware, The Sun, MySpace, Bebo, Photobucket en The India Times-website. Eind 2007 begonnen de aanvallen met SQL-injectie op te lopen; slachtoffers waren onder meer de populaire websites Cute Overload en IKEA.
• 2008: Aanvallers gebruikten inmiddels gestolen FTP-inloggegevens en maakten gebruik van zwakke configuraties om IFrames op tienduizenden kleinere websites te injecteren. In juni 2008 faciliteerde het Asprox-botnet geautomatiseerde SQL-injectie-aanvallen en claimde Walmart als een van zijn slachtoffers.
• 2009: Begin 2009 verscheen Gumblar en infecteerde systemen met oudere versies van Windows. De methodologie werd snel overgenomen door andere aanvallers, wat leidde tot botnets die moeilijker te detecteren zijn.

Malware sinds 2010

In de afgelopen tien jaar hebben aanvallen gebruik gemaakt van nieuwe technologieën, waaronder cryptocurrency en het Internet of Things (IoT).

• 2010: Industriële computersystemen waren het doelwit van de Stuxnet-worm uit 2010. Deze schadelijke tool was gericht op machines op assemblagelijnen in de fabriek. Het was zo schadelijk dat het vermoedelijk de vernietiging van enkele honderden Iraanse uraniumverrijkende centrifuges heeft veroorzaakt.
• 2011: Een Microsoft-specifiek Trojaans paard genaamd ZeroAccess heeft via botnets malware op computers gedownload. Het was grotendeels verborgen voor het besturingssysteem met behulp van rootkits en werd verspreid door Bitcoin-mijnbouwhulpmiddelen.
• 2012: Als onderdeel van een zorgwekkende trend richtte Shamoon zich op computers in de energiesector. Door Cybersecurity Lab CrySyS geciteerd als "de meest complexe malware ooit gevonden", werd Flame gebruikt voor cyberspionage in het Midden-Oosten.
• 2013: CryptoLocker, een vroeg voorbeeld van ransomware, was een Trojaans paard dat de bestanden op de computer van een gebruiker op slot deed en hen ertoe aanzette losgeld te betalen voor de decoderingssleutel. Gameover ZeuS gebruikte logboekregistratie om de inloggegevens van gebruikers te stelen van sites voor financiële transacties.
• 2014: Het Trojaanse paard dat bekend staat als Regin, werd verondersteld te zijn ontwikkeld in de Verenigde Staten en het VK voor spionage- en massasurveillance-doeleinden.
• 2016: Locky heeft miljoenen computers in Europa besmet, waaronder meer dan 5.000 computers per uur alleen in Duitsland. Mirai lanceerde zeer ontwrichtende gedistribueerde DoS (DDoS) -aanvallen op verschillende prominente websites en infecteerde het IoT.
• 2017: De wereldwijde WannaCry ransomware-aanval werd gestopt toen een cybersecurity-onderzoeker een "kill switch" vond binnen de ransomware-code. Petya, een ander exemplaar van ransomware, werd ook vrijgegeven, met een soortgelijke exploit als die van WannaCry.
• 2018: Toen cryptocurrency grip begon te krijgen, werd Thanatos de eerste ransomware die betalingen in Bitcoin accepteerde.